"Za oszczędność języka i bogactwo książki, która mówi o rzeczach najważniejszych: o żałobie, rodzinie, o Polsce i przede wszystkim o słowach i milczeniu."
Marcin Wicha jest grafikiem. Projektuje okładki książek i czasopism (np. „Literatury na Świecie”), plakaty, znaki graficzne. Pierwszą jego książką eseistyczną była opowieść „Jak przestałem kochać design”. Paszport otrzymał za kolejny esej – „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” (Karakter 2017 r.).
Okolicznościowy rysunek Laureata:
